Przepis art. 28 Ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych reguluje zasady odpowiedzialności za oszukańcze transakcje kartami płatniczymi.
Udostępnienie karty płatniczej
Posiadacza karty obciążają operacje dokonane kartą przez osoby, którym posiadacz udostępnił kartę lub ujawnił kod identyfikacyjny (PIN).
Kradzież karty – 150 Euro
Inna sytuacja zachodzi w przypadku utraty karty (np. kradzieży). Wówczas posiadacza karty obciążają operacje dokonane skradzioną kartę, lecz jedynie do kwoty równowartości 150 Euro Resztę kwoty na którą opiewa transakcja oszukańcza ponosi wydawca karty (np. bank).
Ograniczenie odpowiedzialności do 150 Euro nie zachodzi jednak w przypadku w którym do oszukańczej operacji kartą doszło na skutek winy posiadacza lub użytkownika karty.
Zobacz również serwis: Kodeks karny
Nieostrożność wydawcy lub akceptanta
Ponadto, posiadacza karty nie obciążają oszukańcze operacje utraconą kartą, jeżeli do ich dokonania doszło w skutek braku ostrożności ze strony wydawcy karty lub jej akceptanta (tj. punktu handlowo – usługowego).
Co do zasady, posiadacza nie obciążają oszukańcze transakcje dokonane po zgłoszeniu wydawcy utraty karty. Niemniej, nawet w tej sytuacji posiadacz odpowiada za dokonanie transakcji oszukańczej, jeśli do jej dokonania doszło w wyniku winy umyślnej posiadacza lub użytkownika karty.
Jedynymi podmiotami uprawionymi do używania karty płatniczej są: posiadacz karty lub jej uprawniony użytkownik.
Zobacz również serwis: Sprawy karne
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych; art. 28.